*******************
E- DZIENNIK
Blog klasy II
Kalendarz
P | W | Ś | C | P | S | N |
---|---|---|---|---|---|---|
« Mar | ||||||
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
Licznik wakacyjny
Archiwum
Licznik odwiedzin
Gości online
Ciekawe linki...
Patron
Patron szkoły – gen. Jan Henryk Dąbrowski
Urodził się 29.08.1755r. w Pierzchowcu (krakowskie) jako syn Jana Michała-oficera wojsk saskich i Zofii Marii Lettow. Jako ochotnik wstąpił do wojska saskiego w 1771r. i służył w gwardii przybocznej elektora saskiego do 1792 r. Potem wrócił do kraju i rozpoczął służbę w wojsku polskim. W czasie powstania kościuszkowskiego wsławił się obroną warszawskich Powązek, za co został awansowany do stopnia generała. Potem na czele trzytysięcznego Korpusu Polskiego wyruszył do Wielkopolski i zdobył Bydgoszcz. W 1796 r. Dąbrowski odsprzedaje swój rodzinny Pierzchowiec swoim krewnym Kępińskim i wyjeżdża do Francji, a stamtąd do Włoch gdzie tworzy Legiony Polskie. Jako dowódca I Legii brał udział w bitwach pod Tebbią i pod Novi.
Po zwycięstwie Napoleona Bonapartego pod Jeną (1806 r.),gdy wojska francuskie wkroczyły do Poznania, gen. Dąbrowski za podpowiedzią Napoleona zorganizował w Wielkopolsce powstanie przeciw Prusom. Rok później jako dowódca części wojska polskiego uczestniczył w wyzwalaniu ziem polskich położonych na lewym brzegu Wisły, zdobywając m.in. Tczew.
Wierny Polsce i Napoleonowi, walczył przeciw Austriakom (1809) i Rosjanom (1812). Po bitwie pod Lipskiem (1813) i śmierci Józefa Poniatowskiego zostaje mianowany naczelnym dowódcą wojsk polskich. Od 1814r. przebywa we Francji. Po powrocie do kraju reorganizował wojsko Królestwa Polskiego, piastował również godność senatora – wojewody. Z powodów zdrowotnych usunął się od spraw publicznych i osiadł na swoich dobrach w Winnej Górze w Wielkim Księstwie Poznańskim gdzie zmarł 6 czerwca 1818 r.
W pamięci potomnych gen. J. H. Dąbrowski pozostał jako organizator Legionów Polskich – pierwszego polskiego czynu zbrojnego po rozbiorach Polski. Jemu poświęcono pieśń Legionów „Mazurek Dąbrowskiego”, która z czasem stała się naszym hymnem narodowym.
Patron naszej szkoły został wybrany w plebiscycie wśród uczniów. Wśród kandydatów byli jeszcze: Arkady Fiedler i Adam Miciewicz. Większością głosów zwyciężył Dąbrowski. Uroczyste nadanie szole imienia miało miejsce 18 marca 1978 roku.